"Chmurdalia" Joanny Bator, po prostu fantastyczna kontynuacja "Piaskowej góry".

Przyznam, że trochę się obawiałam tej kontynuacji, bałam się, że książka nie będzie tak dobra jak "Piaskowa góra", ale okazało się, że zupełnie niepotrzebnie. Joanna Bator utrzymała świetny poziom, "Chmurdalia" to powieść doskonała. Przeczytałam ją błyskawicznie, mówiąc kolokwialnie, pochłonąłem, delektując się każdą stroną, a jednocześnie czując żal, że zbliżam się do końca...

"Chmurdalia" to utwór wielowątkowy i wielopostaciowy, każdy z bohaterów nosi w sobie inną historię, wszystkie jednak zazębiają ze sobą i tworzą spójną całość, czyta się je jednym tchem. Akcja rozgrywa się na kilku kontynentach i w różnych epokach, a pojawiający się ludzie fascynują, emanując niebywałą osobowością, jak na przykład Ciocie Herbatki, poczciwa Eulalia czy rozgadany cukiernik Iwo. Powieść gwarantuje całe spektrum emocji, od wzruszenia, po głośny i niepohamowany śmiech. Spotkanie Jadzi z Leokadią, matką księdza Adama, rozbawiło mnie nieprzeciętnie, to chyba jedna z najlepszych scen, a śmierć babci Kolomotywy zasmuciła i poruszyła do łez.

Myślę, że Joanna Bator ma niebywały talent, potrafi zwyczajnych ludzi i zwyczajne historie opisać w niesamowity, często zaskakujący sposób, poza tym jest coś magnetyzującego w tych postaciach, co sprawia, że zaczynamy się z nimi utożsamiać i solidaryzować. Pisarka pokazuje losy człowieka z niecodziennej perspektywy, która często zadziwia i daje do myślenia. To nie jest typowa powieść obyczajowa, która  opowiada historie kilku bohaterów, ci bohaterowie i ich historie są tylko pretekstem do pogłębionej refleksji nad życiem. Bo "Chmurdalia" to przede wszystkim książka o poszukiwaniu samego siebie, życiu w zgodzie z własnymi zasadami, nawet jeśli oznacza to pójście pod prąd, ale także o człowieczeństwie oraz miłości rodzicielskiej i romantycznej. I nawet jeśli zło chwilami triumfuje, należy mieć zawsze nadzieję na szczęśliwe zakończenie.

Fantastyczna lektura, którą gorliwie polecam, a Joannę Bator wpisuję z pełnym przekonaniem na listę moich ulubionych polskich pisarzy.