"Ósme życie (dla Brilki). Tom II" Nino Haratischwili, Wydawnictwo Otwarte.

Drugi tom tej niezwykłej i napisanej z wielkim rozmachem sagi utrzymuje dotychczasowy poziom i równie mocno angażuje oraz zachwyca czytelnika. I choć akcja nieco zwalnia na korzyść refleksji i wewnętrznych monologów, na które coraz częściej pozwala sobie narratorka, to książka tylko na tym zyskuje. Ciężko się od niej oderwać i mimo, że do najkrótszych nie należy, czyta się ją z łatwością i lekkością. 

Nica Jaszi kontynuuje opowieść o burzliwych losach swej rodziny. Zimna wojna, rozkwit, a potem  rozpad ZSRR, niepodległościowe dążenia byłych republik, to właśnie te wydarzenia odcisnęły swe piętno na życiu wszystkich jej członków. Na pierwszym planie ponownie kobiety z rodu Jaszi, silne, wyjątkowe, uparte, przyciągają do siebie jak magnes, nieszczęścia i niewłaściwych mężczyzn. Kochają i pragną być kochane, ale miłość, która im się przytrafia prędzej czy później, przynosi ból i rozczarowanie. Kolejne pokolenia, które tak bardzo nie chcą powtórzyć błędów z przeszłości, powielają rodzinną kalkę. Fatalizm w tej rodzinie wydaje się być nieunikniony...

Pięknie zostały opisane dzieciństwo i młodość najmłodszego pokolenia Jaszich. Ich beztroska, szaleństwo i naiwność, które są tak charakterystyczne dla tego okresu. Ta książka bez zbędnego patosu i zadęcia pokazuje, jak historia wpływa na ludzkie życie, jak mocno je definiuje. A jednocześnie opowiada losy zwyczajnych ludzi, którzy wbrew wszystkiemu, co dzieje się dookoła, kochają, kłócą się, żyją normalnie, a czasem wręcz walczą o przetrwanie. "Ósme życie" to powieść wielowymiarowa i wielowątkowa, dotyka spraw społecznych, politycznych, ale także kulturowych. 

Swą opowieścią pisarka dobitnie pokazuje, że szczęśliwym się tylko bywa od czasu do czasu, zdecydowanie częściej codzienność bywa nie do zniesienia. Choć kolejne pokolenia uparcie wierzą, że w ich przypadku, na pewno będzie inaczej...