"Niebo w kolorze siarki" Kjell Westö, Wydawnictwo Poznańskie.

 

Bardzo dobra powieść- głośno zresztą o niej w świecie bookstagrama, gdzie zbiera same pochlebne recenzje. Mnie również się podobała i przeczytałam ją z przyjemnością, choć nie powiedziałabym, że jest to jedna z najlepszych książek, z jaką miałam do czynienia w tym roku. Ujęło mnie w niej przede wszystkim piękno języka jakim posługuje się autor, nostalgia i poetyckość, które przebijają niemal z każdej strony. Jednak nie zaskoczyła mnie niczym nowym pod względem fabularnym. Jest to opowieść o dorastaniu, dojrzewaniu i przemijaniu opowiedziana z punktu widzenia niespełnionego pisarza. W trakcie czytania miałam sporo skojarzeń z cyklem "Moja walka" Knausgarda, choć trzeba przyznać, że Westö używa języka w dużo bardziej wysublimowany sposób i obchodzi się ze swoimi bohaterami z dużo większą dozą delikatności, zrozumienia i czułości. Nie pomija wydarzeń stawiających jego postaci w negatywnym świetle, jednak nie robi tego w sposób bezkompromisowy i okrutny. Owszem, zaprasza nas do intymnego świata swych bohaterów, ale wciąż z subtelnością i taktem.

Akcja powieści toczy się w Finlandii, od wczesnych lat sześćdziesiątych po współczesność. Główny bohater, najpierw chłopiec, młodzieniec, a potem dojrzały mężczyzna opisuje przyjaźnie i miłości, które odcisnęły piętno na jego barwnym życiu. Dzięki niemu poznajemy lepiej specyfikę finlandzkiego społeczeństwa, które zaskakuje podziałami klasowymi. Wszystko zaczyna się pewnego lata, kiedy to główny bohater poznaje Alexa i Stellę, rodzeństwo pochodzące z bogatego i wpływowego domu. Dzięki nim ma okazję poznać świat zupełnie inny od tego, z którego pochodzi. To spotkanie będzie miało znamienny wpływ na całe jego życie...

Główne tematy tej powieści to między innymi przyjaźń, która czasem opiera się na dominacji i kontroli jednej ze stron. Miłość, młodzieńcza i romantyczna, która ostatecznie przemienia się w toksyczną relację. Ujmująca czułość w stosunku do starzejących się rodziców, hedonistyczna postawa względem życia, z którego bohater czerpie całymi garściami, szukając spełnienia na każdym froncie. Ale jest to także doskonały komentarz do zdarzeń, które są wyzwaniem dla całego współczesnego świata, po prostu zbiorem przemyśleń człowieka w pewnym wieku. Polecam.